Handkerchief (B) Warming up Duvel Blues JH Kabal Ruisbroek (27-05-2022) report: Marcel & photo credits: Freddie info club: JH Kabal - Duvel Blues info band: Handkerchief © Rootsville 2022

Er kondigen zich heel drukke tijden aan in muziekland. Bijna elke weekend staat er wel hier of daar een festival geprogrammeerd, maar ondertussen gaan de gewone optredens ook zijn gangetje. Zo trok ik vandaag richting Puurs en JH Kabal. Neen, ik was niet te vroeg voor Duvel Blues, maar daar kwam de gekke bende van Handkerchief de boel even opwarmen voor de officiële festivalstart. Door corona, of wat dacht je, was dit optreden al twee maal uitgesteld, maar nu kon het eindelijk doorgaan. Ik was er volledig klaar voor.

Handkerchief is een jong collectief uit het Antwerpse die graag experimenteren met Rock ‘n Roll, Blues, Ska, Gypsy, Gospel, Surf, Calypso and Rumba. Voor elk wat wils dus en ze doen dat met veel inzet en power. In 2015 verscheen hun eerste album “Dancing Bones” en in 2017 kwam de opvolger “Sean Rain River”. Beiden redelijk straf spul. Na de EP met 4 nummers en met de titel “Mutiny Ballads” werd in 2020 “Mutiny Ballads & Fishgaudring songs” uitgebracht en vorige maand werd de laatste telg , “Ghosts Of This Town” uitgebracht.

Deze youngsters zitten dus helemaal niet stil. De band bestaat uit: Christof Annaert (Vocals, Guitar, Blues Harp), Tijs Bonner (Double Bass), Tom De Wilde (Drums), Rein Reggers (Tenor saxophone), Lies Vandeburie (Trumpet) en Nele Paelinck (accordion). Het podium stond dus volledig vol.

Er stonden al redelijk wat campers, klaar voor Duvel Blues en heel wat van die muziekliefhebbers hadden de weg naar Kabal gevonden, en het ging blijken dat ze volkomen gelijk hadden. Waar andere bands er onmiddellijk stevig invliegen kregen we bij Handkerchief, het ietwat relaxtere en rumba-achtige ‘Human Sense’ als opener gevolgd door ‘Rubber Man’ en het zwoele ‘Congo Rain’. Je kon zo de warme regen op je lichaam voelen. Christof  Annaert heeft een stem die doet denken aan Tom Waits, rauw en doorleefd, wat goed bij deze songs pastte.

Wat daarna volgde kan men moeilijk in één bepaald muzikaal vakje stoppen. Songs als “All Aboard”, ‘Jungle Fever’, ‘Barber Shop’ of ‘El Corazon’ deden mij denken aan een mengelmoes tussen New Orleans Second Line met invloeden van Les Négresses Vertes tot Mano Negra. Zet daar die schuurpapierstem erbij van Christof en je hebt een heel maffe combinatie. Swingend en warm door de blazers en een stijl waarvan je niet kan blijven stilzitten. Shake that bootie baby !

Lies is een geweldige trompettiste en heeft ook een zeer mooie stem, wat ze bewees in ‘Basement’ . ‘Lucky Day’ had dan weer een jazzy funky ondertoontje en bij het trage ‘Leaving Harbour’ met een melancholische accordeon kon je de zeelucht ruiken, zeewier en meeuwen inbegrepen. Het is duidelijk dat wij hier te maken hebben met 6 topmuzikanten. Het muzikaal niveau scheerde hoge toppen en dat bij een bescheidenheid die de band volledig siert. Met een vleugje humor kon Christof de aanwezigen op zijn hand houden en bleef het geheel meer dan boeiend. Zelfs in het Nederlands met ‘Den Ontsnappingskoning’ en ‘De Stoker’ bewees Christof zijn talenten. Want, we mogen niet vergeten dat de man de grote motor is achter dit collectief. Hij schrijft alles zelf en/of samen met het collectief en dat alleen al verdient meer dan respect.

Stilaan fietsten we richting einde optreden en her en der werd waagde een eenzame ziel zich al aan een danspasje. Overal zag je hoofden knikken, voeten stampen en handen klappen. De muziek van Handkerchief is meer dan aanstekelijk en niet bewegen is alvast geen optie. ‘It’s Good’, ‘All Aboard’ –met een schitterende Mariachi trompet– en het succulente ‘Cuban Jail’ sloten deze geweldige avond af enfin dat dachten wij toch. Niet dus, want de aanwezigen wilden duidelijk nog meer en dat kregen ze ook. Dik verdiend by the way en we kregen nog drie bissers om ons op weg naar huis te helpen.

Het was een schitterende avond geweest en ik zag niets dan blije gezichten. Als dit een voorbode is van wat komen zou op zaterdag, dan zou het een topeditie worden. Bedankt Puurs, het was geweldig !!

Marcel